21 octubre, 2008

Cronica: Gimnastico 4 - 1 Zona Vella "B"

Se escapan 3 puntos.


Del partido de este domingo debemos sacar muchas conclusiones que nos ayuden a ir puliendo nuestro juego. Una de ellas es que hay que salir a tope dese del segundo 1. El gol tan tempranero que hemos encajado nos ha condicionado mucho ya que no nos permitiría manejar todo con tanta tranquilidad debido a que tendríamos que remontar. Estuvimos muy fríos en casi toda la primera parte, empezamos a llegar en los últimos minutos de esta y en la segunda ya lo hacíamos con más claridad aunque los contragolpes del rival eran letales.

Ha sido un partido que pienso que podíamos haber ganado, ya que el Gimnástico venía con 11 jugadores nada más, y de haberlos hecho correr más, manejando nosotros la bola seguro que al final acababan cediendo.

Empezaba el partido y cuando el público aún buscaba donde se acomodaría en la grada, encajábamos el primer gol con un inocente tiro desde la frontal del área que alcanzaba el fondo de la red ante la atónita mirada de la gran mayoría de nosotros. Iban 30 segundos de partido y ya nos veíamos en la situación de remontar. El equipo local se sentía cómodo con esta situación y de hecho llegaba continuamente, curiosamente con la misma jugada; un jugador que recibía en la banda, se cerraba y pasaba el balón a las espaldas de la defensa para que un compañero suyo rematase. Con el paso de los minutos nosotros no bajábamos los brazos pero tampoco no nos encontrábamos con nuestro juego. En esta primera parte encajaríamos dos goles más pero me daba la sensación de que poco a poco llegábamos un poco más pero siempre o casi siempre con balones largos.

Con esta situación de 3-0 en contra nos quedaba un duro trabajo por delante.

En la segunda parte salimos mas centrados, pero el rival, con la ventaja que tenía y teniendo en cuenta que eran 11 estaba claro que iba a controlar su zaga para no desgastarse y mantener el resultado a favor. Esto nos daba la posibilidad de llegar más y más cada vez, con claridad en varias jugadas, fruto de esto fueron los numerosos corners a favor que tuvimos. Una de esas ocasiones fue un balón que Alberto intentaba pasar por encima del portero aprovechando su salida, con la mala suerte de que se le iba (otra vez más) al larguero. Ánimo Alberto, que cuando entre el primero estoy seguro de que no pararás de marcar. Nosotros nos echábamos encima, y el rival a provechaba esta situación para crear ocasiones al contragolpe y buscando las espaldas de nuestros defensores. Llegábamos pero no marcábamos. Al menos hasta el minuto 35 en el que Bolo con un enorme trallazo metía un auténtico golazo que nos daba esperanzas para remontar, pero cuando quedaban 5 minutos, y por consiguiente poco tiempo para al menos poder empatar, un jugador del Gimnástico se colaba por el medio de nuestra defensa y se plantaba en un 1 contra 1 con Iván para marcar el definitivo 4-1 sentenciando, esta vez sí, el partido por completo.

En cada partido que jugamos sacamos algo en claro para los siguientes. De este tenemos que aprender que hay que salir al 100% desde el pitido inicial. Quizás en algunos momentos del partido faltó intensidad, y sobre todo me daba la sensación de que estábamos como perdidos por el campo, aturdidos o sin encontrar nuestra posición en el terreno de juego. Tenemos que sobreponernos a las situaciones adversas pase lo que pase y "morir" en el cesped para conseguir poner las cosas a nuestro favor. Repito lo que muchas veces he dicho: Teneis que creeros capaces de ganarle a cualquiera, porque podeis.

Ánimo y GANAS!

Os deseo suerte en lo que queda de temporada chicos. Un abrazo.

5 comentarios:

  1. Ha sido un placer tenerte de colaborador en este nuestro y vuestro blog, seguiremos esperando futuras colaboraciónes....

    Un beso y suerte

    ResponderEliminar
  2. Que pasa?
    Se marcha Ivan?
    Porque nunca me entero de nada?
    porque nadie me contesta?
    porque me haceis vacio?
    ...
    Porque decis que correis cuando desde la grada se vio que ivais andando?
    ...

    ResponderEliminar
  3. Non eres o único que se entera a estas horas ainda que realmente non sei nada; o mesmo que ti gaby. A miña opinión ainda que pese segue sendo a mesma, personalmente a miña relación con todos os xogadores é inmellorable quitando típicos roces dentro do partido que non van a máis e realmente non sei o que quere a xente porque este equipo se fixo para dar oportunidade aos que non xogaban o ano pasado así que sinceiramente non sei que quere a xente. ganar? todos queremos ganar e por iso hay que estar unidos e sobre todo PASALO BEN sinon apaga e vámonos; eu polo menos.
    Con respecto ao que di gaby está claro que todos podemos dar un pouco máis no nivel físico pero sobretodo nos falta colocación porque os do gimnástico mereceron ganar pero ao acabar o partido había algún que no tiña nin gota de sudor. Un saludo a todos e vémonos o xoves. ciao

    ResponderEliminar
  4. Bueno, creo que hai algo que teño que facer:

    Pido desculpas a todos os compañeiros por non decir nada e só comunicarllo á directiva, capitans e mister. Debín decilo no vestiario antes de marchar para que todo o mundo se dise por enterado (cousa que xa me pediu Bolo).

    A miña decisión é totalmente persoal e unilateral, e o motivo é o que di Duro, que xa non me divertía, e había momentos nos que o chegaba a pasar bastante mal. Quero deixar claro que os resultados non teñen ABSOLUTAMENTE NADA que ver con esta decisión porque podería botar todo o ano sen acadar ningun punto na clasificación e pasalo ben igual, e seino porque xa me pasou noutro equipo con anterioridade. Nun principio a decisión era totalmente definitiva, pero houbo unha persoa que me fixo pensar as cousas; aínda así, non vexo moi claras as opcións de volver.

    Por favor, que ninguén se sinta culpable da miña marcha; recordade que é unha decisión tomada por min por motivos persoais.

    Deséxovos o mellor, xa que vos me acollestes como ninguén o fixera nunca. Gracias a todos por este tempo.

    P.D: tentarei seguir colaborando neste blog, canda menos nas previas, se a ninguén lle parece mal, do contrario pidovos que o digades.

    Un abrazo.

    ResponderEliminar